Finde completo en Fisterra

Durante esta primera semana de octubre estuvimos grabando un programa de TV que finalizamos el 9 de Octubre haciendo la última etapa entera desde Lires a Fisterra. 

14705804_1130801420339905_6984717272317943983_n

Aprovechando el fin de semana, el día anterior hicimos una visita al Museo de la Pesca, donde Alexandre Nerium nos dió una lección magistral y extensa de la historia de la pesca en Fisterra y en la Costa da Morte.

Desde allí nos fuimos a tomar unos pinchos al Restaurante O Peirao.

14516580_1127558493997531_2755747043378446192_n

Y acabamos el día con un concierto de la Traskiband en el Pub Boulevard, en homenaje a Alán Louzán, recientemente fallecido.

14525116_1127509454002435_4238539887695558101_o

Además de todo esto, la artista Teresa Candal dejó su impronta en un mural en el Bar da Insua, en Fisterra. 

14516332_1128470493906331_5565215163046848939_n

Reacciones:

Jose María Velay (Pub Boulevard):»Creo que cando bordeamos camiñando este universo propio, onde tivemos a sorte de nacer, o que se acada, quizáis involuntariamente, é adentrarse no seu máis profundo ser; ou no noso, nos nosos temores, nas nosas esperanzas, nas nosas inquedanzas, nos nosos desexos, nas nosas verbas, mâis ou menos ordeadas, nos nosos acordes, na nosa voz, no noso son.
Ese mesmo que non colle nunha partitura, pois non está dabondo estructurado para ser tal, nin ésta (a partitura) conseguiría nunca albergar no seu intenrior, a inmensidade do noso mar, e tamén do noso amar.
Gracias Traskiband. Foi unha velada especial, diferente, pracenteira, recomendable para os oídos e para o espíritu. Gracias Ramón Ramon Burillo Terrer, Cecilia Burillo, Raquel Nec Metu…»

14563332_1128160923937288_7855805612140305008_n

Miguel (Granero Producciones): «Ha sido una experiencia increíble !!! Muchas gracias a los maravillosos Trasnos que estáis dándole impulso a esta iniciativa; no la llamo ruta, porque creo que hay mucho más que eso detrás. Si ya estaba enamorado de esta bella costa; ahora me voy mucho más. 

Entendo que os náufragos lle chamen costa da morte; pero eu recordareina coma Costa da Vida. Graciñas tamen á xente dos albergues e hostais onde me aloxei; fante sentir especial 
Graciñas os que camiñaron ó meu lado, e os que andaban por ahí jejjejee»

Unha aperta