Con la organización de la Federación de ANPAS de A Costa da Morte y la colaboración de la Asociación O Camiño dos Faros se celebró el I Camiño dos Faros Inclusivo de Abril a Junio del 2016.
Cuando la federación se dirigió a nosotros para explicarnos sus intenciones nos pareció una gran idea, ya que además teníamos analizado la accesibilidad en los diferentes puntos. Así, aprovechando los actos de las pre-etapas que ya teníamos preparadas para la VI Edición del Camiño dos Faros incorporamos una ruta de 2-3 horas el sábado por la tarde y disfrutábamos todos de este camino.
La experiencia no pudo haber sido más positiva. Convocadas otras asociaciones como Integro, Un Paso Máis, Aloumiños, Aspadex, Aspaber y APEM recorrimos los tramos más accesibles disfrutando de los paisajes y enriqueciéndonos mutuamente.
Desde la asociación no podemos más que daros las gracias por la confianza y esperamos vernos de nuevo por los caminos.
Adiante trasniñ@s!
Reacciones
Julia Reymundez (Un Paso Máis):
Desde la primera etapa pudimos constatar un minucioso cuidado a la hora de elegir las rutas,que fuesen transitables,que se pudiera disfrutar de las vistas,pero es que además desde la primera experiencia percibimos y en cada una de las sucesivas se fueron consolidando algunos aspectos sociales básicos comunes a todos los seres humanos,y que,en nuestra opinión, debería ser la verdadera misión de una inclusión plena:
- el sentimiento de identificación social hacer sentir a nuestros chicos como iguales recorriendo el mismo camino y disfrutando de los mismos paisajes,cada quien con el apoyo adecuado a su necesidad.
- el sentido de pertenencia como es el sentirte parte del grupo y no solo estar en el grupo.
- el sentimiento de autoeficacia,lo que en Un Paso Mais llamamos el “yo puedo” y además quiero.
- la motivación para volver una etapa tras otra a pesar de ciertas dificultades que afortunadamente siempre encontramos el apoyo necesario para sortearlas y continuar.
Es interesante también comentar la satisfacción de los familiares y allegados de cada uno de los chicos,ya no solo por el hecho de verlos disfrutar la actividad, sino el propio disfrute de las rutas por ellos mismos, la tranquilidad y la sensación de “respiro” un sábado cada 15 días de todas las actividades cotidianas que enfrentan los hermanos, padres,abuelos,etc.,que además de trabajo,cole y otras rutinas habituales ,tienen que sumar un sinfín de terapias a las que asisten estos niños y jóvenes: fisioterapia, atención temprana, psicólogos, foniatras, logopédas, terapeuta ocupacional y un largo etc., con el estrés que todo ello conlleva por lo que las etapas se convirtieron para muchos en una especie de catarsis que hacia mas llevadera el resto de la semana.
Desde Un Paso Mais estamos enormemente agradecidos tanto a FEDANPAS como a Camiño dos Faros, a Protección Civil, a cada uno de los Concellos por los que pasamos,a la Traskiband y a todos los voluntarios, trasnos y afines que prestaron su apoyo para que este I Camiño dos Faros Inclusivo fuese una realidad por una verdadera experiencia de inclusión de forma natural y sin calzador, más que sentir que compartimos rutas con los trasnos, nos habéis hecho sentir trasnos.
Esperamos con mucha ilusión una próxima edición.
En Un Paso Mais tenemos un lema que hacemos extensivo a todos vosotros: XUNTOS IMOS VOAR!!!
Adolfo López Baña (Presidente de Íntegro)
O Camiño dos Faros Inclusivo: Unha experiencia enriquecedora
Dende a asociación ÍNTEGRO consideramos o Camiño dos Faros Inclusivo como unha experiencia piloto de grande interese para asentar as bases de cara á mellora da accesibilidade e adaptación dos roteiros de sendeirismo da Costa da Morte.
Ver o mundo dende outra perspectiva achéganos a outras realidades, a das persoas con mobilidade reducida, e máis aínda a de aquelas que dependen dunha cadeira de rodas para desprazarse de xeito autónomo.
Cremos que estes son os pasos que hai que tomar cara a normalización, todos os comezos son complexos e precisan da implicación de todos os ámbitos da sociedade para que dean os seus froitos.
A nosa Costa ten unha orosidade de por si complexa e as dificultades á hora de transitar o terreo foron, nalgunhas etapas, considerables para as persoas usuarias de cadeira de rodas. Por sorte, estes inconvintes foron solventados grazias ao apoio e esforzo físico de todos os Trasnos que camiñaron connosco á par. Vivimos grandes emocións; a actividade ó aire libre fíxonos desfrutar da liberdade, do compañeirismo, das fermosas paisaxes, da relaxación… Sensacións mermadas nalgúns intres polo sobreesforzo realizado pero que sen dúbida deixa un balance moi positivo e unha experiencia moi enriquecedora. Grazas e vémonos na seguinte edición, Trasnos!