Vivencias y reflexiones de esta 8ª Edición

Que este camino es distinto a todo es algo que tenemos claro desde hace tiempo. Aquí podéis ver algunas de las vivencias y reflexiones de esta edición contadas por sus protagonistas.

Trasna Montse
35487940_1553789294747227_1375385236988231680_nVIII etapa y fin de este #camiñodosfaros. Cuando allá por el mes de marzo preparaba mi mochila para empezar esta aventura, no podía imaginar que sería tan dura ,ni siquiera que conseguiría acabarla.
Pero tampoco sabía que ahora al deshacerla, no sólo descargaría 200 km, 8 etapas y otros tantos faros y paisajes inéditos, sino que está llena de muchas emociones, sorpresas agradables y gente encantadora con la que tropiezas en el camino, además de tantas sensaciones difíciles de expresar, porque esto es mucho más que una ruta.
Una vez más felicito a los organizadores de todo este invento y mil gracias a esos voluntarios, Elena, Sara, Luis, Chano y muchos otros que no conozco el nombre, que ayudáis a que esto sea posible cuidando cada detalle. Simplemente genial!!
Gracias Carolina y Ana por ser mi motivación y compañeras de esta hermosa locura. Y Silvia , Mario, Priscilla , Cristina, Juan Carlos, Alberto, Vicente…encantada de conoceros.
Orgullosa de ser trasna!!! Un placer y nos seguimos viendo en éste o en otro camino.

Trasna Silvia

Despues de esta aventura mi vida ya no es igual, me llevo la mochila cargada de recuerdos, de paisajes, de amigos y tambien de lecciones aprendidas como «siempre se puede un poquito mas» y que es la mente quien pone los limites. Recuerdo en la primera etapa en el autobus de vuelta que una chica me dijo: alguna etapa es algo dura y cuando la acabas dices que no vuelves mas y al año siguiente aqui estas porque esto engancha, en ese momento no lo entendia, hoy se que volvere, «me he enganchado».Me uno a los agradecimientos, sin la paciencia y la ilusion de voluntarios y organizadores yo no estaria hoy escribiendo esto, espero que penseis igual que la chica del bus y yo y para el año podamos volver a vernos y que mucha gente lo descubra. Hasta pronto trasn@s!!

Trasna Chus: «Rematada a edición quero darvos as grazas, a todo o equipo de organizadorxs, colaboradorxs e voluntarixs, e os meus parabéns por todo o traballo xa feito e o que seguides a facer.
Pola miña parte, satisfeita de telo percorrido, sorprendida polo descubrimento de varios recunchos que non coñecía a pesar de telos tan cerca, e encantada de ter coñecido persoas estupendas. En resumo, balance moi positivo ?
Saúdos e ata outra!»

Trasno Chano

35349106_10216143342594712_1153151104968556544_o

«Otro año más, un placerazo compartir el camiño con tod@s, y toda la rapazada que fui conociendo a lo largo del Camiño. Bicos a la familia de voluntarios y a todas esas gentes majisimas que compartimos preetapas con millones de risas.»

Trasna Dores: «Octava edición rematada. Nunca saquei tan poucas fotos e nunca disfrutei e sufrin tanto coma esta. Gracias a todos polo voso cariño, en especial a Ramón e a Merce. Xa sabedes que a edición rematou pero o Camiño sigue ahí para que todos nos lle fagamos unha visita de vez en cando, que eso presta moitisimo tamén. Falemos do que vimos e sobre todo do que sentimos facendo o camiño, E como remate pido a xente da Costa da Morte que o cuiden, que o mimen… e as institucións que o manteñan con tanto cariño como nos o facemos. Vemonos nos camiños trasn@s!!!»

Trasna Mar:

35433373_1789059381185128_6586947520876773376_n

«Y llegamos a Fisterra, última etapa, cansados pero como diría alguien que yo me sé… “me llena de orgullo y satisfacción” ? haber completado este camiño, precioso a rabiar, allí donde miraras era un objetivo para tu cámara, ha sido una experiencia muy positiva, llegar cansada pero nueva y con las pilas recargadas para comenzar la semana. Muchas gracias a la organización por el buen trabajo, a todos los voluntarios por su buen hacer y afán de ayudar, me quede con las ganas de acudir a alguna preetapa, me lo dejo en pendiente, muchas gracias a Montse Vidal y familia Sindo Díaz, Vanessa, por vuestra agradable compañía y hacer esas etapas más fáciles y divertidas, a Jose Lopez, a mi hijo Nicolas porque os quiero un montonazo y sabéis lo importantes que sois para mí, a ti papá, que aunque ya no estés conmigo has hecho el camino a mi vera, a ti mamá que me sobran motivos para quererte y que siempre me tendrás a tu lado. Ahora toca quitarse las ropas de la trasna en que me he convertido porque aunque las use para otras rutas no tendrán ese espíritu trasno, solo lo recuperarán cuando me las vuelva a poner en CDF 9a. Edición.
Nos vemos Trasnos!!!! »

Trasna María 

maria

«Fin de etapa: Nemiña a Faro Fisterra 26,2 km. Tampoco es que pretendiese meterme la paliza de mi vida con este camino. O sea, sí, pero lo justo para que me entrasen los vaqueros de un año para otro…
Pero me he topado con gente que ha sido todo un descubrimiento, que me han hecho reír (y hasta casi llorar). Esa confianza que surge entre desconocidos pero que existe y es más intensa que la que sientes por alguien que forma parte de tu entorno desde hace más de veinte años.
Está bien, esto de colgarse la vida en una mochila…»

Trasna Pepa
pepa

Todo lo bueno se acaba 

Trasna Cris

35430832_1802662139792752_7798755732941176832_n

Enganchadas a Traski y su energía. Lucia, Maat y yo Trasnas somos. Absolutamente fascinadas por o Camiño dos Faros

Trasna Miriam

35544799_10216709762600766_1049370019193946112_n

«Imposible pasalo mal e facelo en menos tempo disfrutando con este grupiño de xente dez! Moitas gracias a todos, sodes increíbles. #CamiñoDosFaros #soytrasno #loveandpeace «